ඔව්, ජීවිතය කියන්නේ පාසැලක්. මව් කුසින් ඉපදුන මොහොතේ සිට මියයන මොහොත දක්වාම අපි ජීවිතය නම් පාසැලේ ඉගනුම ලබනවා. උදෑසන අවදි උන වෙලාවේ සිටන් රාත්‍රී නින්දට යන තුරුම අපි ජීවත් වෙන මොහොතක් පාසාම යමක් ඉගන ගන්නවා.
ජීවිතය නම් පාසැලේදී අපට කොයි තරම් යාලුවෝ මුණ ගැහෙනවද? ඉන් කීප දෙනෙක් පමනක් ජීවිත කාලයටම අපි ළඟ ඉතිරි වෙනවා. ගොඩක් අය තාවකාලිකව අපේ ජීවිතේට එන අය. ඒ අයගෙන් කොටසක් ඉඳ හිට හෝ මුණ ගැහෙනවා. කොටසක් අහම්බෙන් වත් මුණ ගැහෙන්නේ නෑ. තවත් කොටසක් ජීවිතය කියන පාසැලෙන් යන්නම ගිහින්. ඒ හැමෝගෙන්ම අපි යමක් ඉගන ගෙන ඇති. එහෙම බලනකොට මේ ජීවිතේ අපට හමුවෙන සෑම දෙනාම අපේ ගුරුවරු.ඒ වගේම අනිත් අයට අපිත් ගුරුවරයෙක් වෙන්න ඇති.
උදාවෙන හැම දවසකම අපිත් ජීවිතේට යමක් එකතු කරගම්මු. ඒක කොතනින්ද කාගෙන්ද කියන එක ගැන සිතිය යුතු වන්නේ නෑ. අපි ඉගන ගන්නේ හොඳ දෙයක් නම් ඒක ජීවිතේට එක්කාසු කරගෙන, නරක දෙයක් නම් බැහැර කරලා දාමු.ගමට රටට අපට කළ හැකි යමක් තිබේනම් ඉටු කරමු.
ඒ වගේම අප අවට ජීවත් වෙන සතුන් හා අපි නිවසේ ඇති කරන සතුන්ගෙනුත් අපට ගොඩක් දේවල් ඉගන ගන්න පුලුවන්. අපි එයාලටත් ආදරය කරමු.එයාලත් අපේ ජීවිත පාසැලේ සාමාජිකයෝ.
කාටත් උදව් කරගෙන,සාමයෙන් සමගියෙන් ජීවත් වෙනවා නම් ඒ පුද්ගලයා ජීවිත පාසැලේ හොඳ ශිෂ්‍යයෙක්. අපිත් ජීවිත පාසැලේ හොඳ ශිෂ්‍යයෝ වෙන්න උත්සාහ කරමු.
No comments:
Post a Comment