කවිකඳුර පොත මුද්‍රණය කරලා අවුරුදු හතක් විතර ගතවෙලා තිබුනත්, ගොඩක් ලස්සන පොතක් කියලා බොහොමයක් දෙනා වර්ණනා කලාට පහුගිය කාලේ පරිවර්තන කෘතිම කියවන්න ඇබ්බැහිවෙලා උන්න නිසාද කොහෙදෝ මට මේ පොත කියවන එක මගහැරුනා.පුස්තකාලේ ගිහාම මට හිතුනා පරිවර්තන නැතුව සිංහල පොත් දෙකක් තෝරගත්තානම් හොඳයි කියලා. ඉතින් මම කවිකඳුර අරන් ආවා.
මහනුවර යුගයේ සිට වර්තමානය දක්වා ගලාගෙන යන කතාවක් විදිහට තමයි කවිකඳුර ලියලා තියෙන්නේ. ලංකාව යටත් විජිතයක් වෙන්න කලින් මෙහි විසූ මිනිස්සුන්ගේ ජීවිත ගොඩක් සරලයි. සුන්දරයි. මහනුවර රාජධානියේ අවසන් කාලය කියන්නේ ලංකාවේ ලොකූ වෙනස්කම් රැසක් සිදූවූ යුගයක්. දේශපාලනික,සමාජීය,සංස්කෘතික වෙනස්කම් වගේම රජකම පවා වෙනත් ජාතිකයෙකුට ගිය යුගයක්.බලයට කෑදරකමේ සිදුවන පාවාදීම්, එකිනෙකාට විරුද්ධව කේලාම් කීම් වගේම කුල ක්‍රමය නිසා ඇතිවන ගැටළු සහ සාමාන්‍ය ජනතාවගේ ජීවන රටාව ගැන යම්කිසි කතිකාවක් ඇතිකරන්න කතුවරිය උත්සාහ කරලා තියනවා.
මේ කාලේ වෙනකොට බුදු දහම පිරිහිලා. බුදු දහම මේතාක් දුරට හරි රැකගෙන එන්නේ ගනින්නාන්සේලා නමින් හැඳින්වුනු ගිහි ජීවිතයක් ගත කරන ගමන් සාමනේර ශීලය පමනක් රැකගෙන කුඩා පන්සල් කීපයක් සහ ඒවායේ තිබූ ධර්ම් ග්‍රන්ථ සහ ධාතූන් වහන්සේලා රැකගන්න උත්සාහ දරපු කොටසක ගෙන්. කීර්ති ශ්‍රී රාජසිංහ රජතුමා වැලිවිට ශ්‍රී සරණංකර හිමියන්ගේ ඉල්ලීමට සියම් දේශයේ රජතුමාගෙන් ඉල්ලීමක් කර උපාලි ස්වාමින් වහන්සේ ඇතුළු උපසම්පදා භික්ෂූන් වහන්සේලා විසි නමක් ලක්දිවට වැඩම කරවා උපසම්පදාකර්මය සිදුකරනු ලබනවා.
පෘතුග්‍රීසි, ලන්දේසි වගේම ඉංග්‍රීසි ජාතිකයන්ගේ ගති සිරිත් වගේම විවිධ ජාතීන අතර අවාහ විවාහ සිද්දවෙන්න පටන් ගන්නෙත් මේ කාලෙදි. බුදු දහමෙන් ඉවත්වෙලා අනෙකුත් ආගම් අදහන්න ජනතාව හුරුවෙන්නෙත් මේ යුගයේ.
ලංකාවේ සමාජීය සංකෘතික මෙන්ම දේශපාලනික පරිවර්තනයන් සිදුවෙමිනි පවතින කාල වකවානුවක පිංචි අම්මා,මරියම්මා,සුවඳි,ටිකිරි මැණිකේ,උක්කුවා,නිලමේ,
අංකුට්ටා,බ්ලෙක්,හීංඑකා,වික්ටර්,අයිවන්, වැනි චරිත රාශියක් එක්කාසු කරන් යම්කිසි කතාවක් ගොඩනගාගන්න කරපු උත්සාහයක් තමයි කවිකඳුර කියන්නේ.
සාමාන්‍ය නවකතාවක කතාව ගලාගෙන යන ආකාරයට වඩා වෙනස් ආකාරයකට තමා මේ පොත ලියලා තියෙන්නේ. කතාකරන භාෂාවෙන් ලියපු නිසාත් මට මේ පොත වෙනස් පොතක් උනා.
2011 වසරේ ස්වර්ණ පුස්තක සම්මානය දිනාගන්නෙත් කවිකඳුර.
