පෙරදිනක පෑනෙන් පොතක ලියවුන වර්තමානයේ යතුරු පුවරුවෙන් පරිගනක තිරයේ ලියවෙන මගේ සිතුවිලි ආකරය "සෙව්වන්දිය"
Monday, May 7, 2018
පෝළිම
අද උදේ මම බැංකුවට ගියා මුදල් තැන්පත් කරන්න. දවස් තුනක නිවාඩුවකින් පස්සේ නිසාද කොහෙද බැංකුවේ ගණු දෙණු කරන්න ගොඩක් දෙනෙක් ඇවිත් හිටියා. මම පෝළිමට එකතු වෙනකොටත් කවුන්ටර් පෝළිමේ දහදෙනෙක් විතර හිටියා. ටිකෙන් ටික මගේ වාරය ළංවෙද්දී එක පාරටම කඩාගෙන බිඳගෙන ආපු ගෑණු කෙනෙක් පෝළිමේ ඉස්සරහම උන්න කෙනාගෙ ළඟින් හිට ගත්තා. එක කවුන්ටර් එකක් හිස් උනාම ඒ කවුන්ටර් එකේ උන්න ගැහැණු ළමයා පෑනෙන් තට්ටුවක් දාලා ඊළඟ ගණු දෙණු කරුට එන්න සංඥා කලා. පෝළීමෙන් පිටත් හිටපු ගැහැණු කෙනා කවුන්ටරේට යන්න සූදානම් වෙද්දීම කවුන්ටර් එකේ ඉන්න ගැහැණු ළමයා පෝළිමට යන්න කියලා අර ගැහැණු කෙනාට කිව්වා. පෝළිමේ උන්න හැමෝටම හිනා ගියා. පෝළිමේ ඉන්නත් ඕනද කියලා එයාටම කියාගන්න ගමන් ඒ ගැහැණු කෙනා පෝළිමේ අගට එකතු උනා.
අපේ රටේ මිනිස්සු මොන තරම් ආත්මාර්ථකාමී වෙලාද කියලා මට හිතුනා. දහ පහලොස් දෙනෙක් පෝළිමේ ඉන්දි එයාට විතරක් විශේෂයක් වෙන්නෙ නෑ කියලා හිතන්න තරම් මොළයක් තිබුනෙ නැතිද මන්දා. නිකන් ලැජ්ජා උන එක විතරයි උනේ.
Labels:
මග තොටේදී
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
හා
ReplyDelete+++++
ReplyDelete👍 👍 👍
ReplyDeleteඉතිං?
ReplyDelete