කැලේ ගස

කැලේ ගස
ජයකොඩි සෙනෙවිරත්න

 ජයකොඩි සෙනෙවිරත්න මහතා ගේ පොත් වලට මම කැමති වෙන්න විශේෂතම හේතුව තමයි එතුමා ගොඩක් ලියන්නේ ගැමි ජීවිත පදනම් කරගත්තු නව කතා වීම.
"කැලේ ගස" පොතත් ගමක එක පවුලක සහෝදරයෝ සහ ඔවුන් ගේ දරුවන් වටා ගෙතුණු කතාවක්. " පොඩි මහත්තයා, පොඩි හාමිනේ, ගැලිසන්, මොරිසන්, චූටි මැණිකේ,අප්පුහාමි,කැතරිනා,උක්කුං,සුද්දී, ගුණපාල එම පවුලේ සාමාජිකයෝ.
         කුඩා කාලයේ එකට සහෝදර බැම්මෙන් උන්නත් විවාහ වෙලා දරුවෝ ලබද්දී සහෝදරයෝ උනත් වෙනස් වෙනවා. ඊට පස්සේ ගොඩක් දෙනා උත්සාහ කරන්නේ තමුන් ගේ කොටස වැඩි කරගන්න. දේපල ඉඩ කඩම් නිසා සහෝදරයෝ විරසක වෙනවා. දේපල වෙනුවෙන් සහෝදරකම් නෑදෑකම් උනත් අත හරින්න සූදානම් වෙනවා.කතුවරයා මේ පොතෙන් කතා කරන්නේ ඒ පිළිබඳව.    
     අනිත් දේ තමයි ජාදි බේදය හා කුල බේදය. දරුවෙක් වෙනත් ජාතියක කෙනෙක් හෝ වෙනත් කුලයක කෙනෙක් සමග විවාහ උනාම දෙමව්පියෝ සහා නෑ පරපුරම එම දරුවාව තමන්ගේ පරම් පරා නම්බුවට අවමන් කලා කියලා පවුලෙන් අයින් කරනවා. ඔවුන් ට උරුම දේවල් දෙන්නෙත් නෑ. ඒ අතුරින් කොටසක් වෙහෙස මහන්සියෙන් තමන් ගේ ජීවිත ගොඩ නගා ගන්නවා. කොටසක් උරුමය බලාපොරොත්තු වෙනවා. ඉල්ලලා රණ්ඩු වෙනවා. දියුණු වෙලා ඉන්න සහෝදරයන්ට ඊර්ෂා කරනවා.
   මේ පොතෙන් කියන්නේ එහෙම කතාවක්.අනුන් විනාශ කරන්න ගිහාම තමනුත් විනාශ වෙන බව කතාව අවසානෙන් අපට පාඩමක් උගන්නනවා. මොරිසන්, ජයනෙත්ති ගේ කඩේ ගිණි තියලා යද්දී ඇලට වැටිලා මැරෙන්නේ කල කම් පලදීමක් විදිහටයි.
      ඒ වගේම නොගැලපෙන සම්බන්දතා හදාගෙන විවාහයට පෙර සම්බන්දතා දුර දිග අරන්  ගිහාම සුද්දී ට වගේ ජීවිතේ නාස්ති කරගෙන නමට කැලලක් එකතු කරගන්න සිද්ද වෙනවා.
      මේ පොත ලියලා තියෙන්නේ දෙවෙනි ලෝක යුද්ධය කාලේ ලංකාවේ පරිසරය පදනම් කරගෙන උනත් මේ පොතේ එන චරිත වල ගති ලක්ෂණ වල අද ජීවත් වෙන  මිනිසුන්ගේ ගති ලක්ෂණ වලත් වෙනසක් නෑ කියලා මට හිතුනා. 
       ඒ වගේම එදා තිබුනු ස්වයංපෝෂිත ආර්ථික රටාව ගැන ලියලා තිබුන ආකාරයත් මගේ හිතට දැනුනා. කුඹුරෙන් වී ටික, ගෙවත්තෙන් ගොටු කොළ, කොස් දෙල් ඇතුලු අනෙකුත් එළවලු ටික ලැබුනම මහා ලොකුවට මුදල් නැතත්  මිනිස්සුන් ට හොඳට කාලා බීලා සතුටෙන් ඉන්න ප්‍රමාණවත් දේවල් ඔවුන් ගේ ළඟම  තිබුනා. 
        ජාති,ආගම්,කුල බේදය කියන්නේ සමාජයට පිලිලය ක්. ඉන් අයහපතක් මිස යහපතක් වෙන්නෙ නෑ. අද ලෝකය දිහා බැලුවමත් ජාති,ආගම් බේදය නිසා විශාල ගැටළු ඇතිවෙමින් තියනවා. 
  මේ හැම දේකින්ම ලැබෙන විපාක තමයි මේ පොත කියවලා අන්තිමට පොත ගැන හිතලා බලද්දී අපට දැනෙන්නේ. එක දිගට කම්මැලි කමක් නැතිව කියවාගෙන යන්න පුලුවන් පොතක්. කියවලා නැති අය කියවලා බලන්න.