දළුකානා වැවෙන් ඉල්ලීමක්

අපි ගිය සතියේ විනෝද චාරිකාවක් ගියා. දිඹුලාගල පන්සලටත් ගියා. දිඹුලාගල පන්සලේ වාහන නැවතුම්පොළේ කඩේකින්, කෑම කන්න සුදුසු තැනක් තියනවාද ඇහුවම එතන ඉඳන් කිලෝ මීටර් 3 විතර ගිහාම වැවක් තියනවා, ඒ වැව් බැම්මේ ඉඳන් කෑම කන්න පුලුවන් කිව්වා. ඔන්න ඉතින් අපි එතෙන්ට ගියා. ඇත්තටම ඒ වැව සහ අවට පරිසරය පුදුමාකාර ලස්සනයි. දළුකානා වැව. ප්‍රසිද්ධ වැවක් නොවුනට  ගොඩක් නිස්කලංක පරිසරයක්. එක පැත්තකින් කොළ පාටින් බබලන කන්දක්. එතන කවුරුත් නාන්නෙ නම් නැතුව ඇති ගස් වල කොළ වැටිලා තියන විදිහෙන් අපි එහෙම අනුමාන කලා. වැව් ඉවුරේ ආරක්ෂාවට ලොකු කලු ගල් කුට්ටි අතුරල තිබුනා. ඉවුර දිගටම කුඹුක් ගස් වැවිලා හරිම සිසිලයි. වැව් බන්ට් එක කෙලවර උනේ ලොකු ගල් තලාවකින්. 
      අපි ගල්තලාවේ වාඩි වෙලා කෑම කමු කියලා කතාවෙලා ගල් තලාවට ගියා. ඔයාලා පුදුම වෙයි, ගල් තලාව පුරාවටම බෝතල් කටු තිබුනා. ගහක් යට අරක්කු බෝතල් තිබුනා. තැන තැන බයිට් පැකට්, එක එක වර්ගේ ප්ලාස්ටික් බෝතල්  , ෂොපින් බෑග් , ලන්ච් ෂීට් විසිරිලා. එතන නිස්කලංක නිසා විනෝද චාරිකා යන අය එතනට එනවා ඇති. එහෙම ඇවිත් බීලා බෝතල් ගල් තලාවෙම බිඳලා කටු එතනම දාලා ගිහින්. මේතරම් ලස්සන පරිසරයක් මේ විදිහට විනාශ කරන්නේ මොන හිතකින්ද මන්දා. බිව්වානම් බෝතල් ටික ගහක් යටින් තියලා යන්න තිබුනා. කෑම කාපු කොල ටික අරන් ගිහින් පුච්චලා දාන්න තිබුනා. ඒත් මේ මිනිස්සු කරලා තිබුනේ තමුන්ගේ වැඩේ කරගෙන තව කෙනෙක්ට එතන පාවිච්චි කරන්න බැරි වෙන්න විනාශ කරලා දාපු එක. මෙහෙම පරිසරය විනාශ කරන මිනිස්සු ඉන්නෙ අපේ රටේ විතරමද කොහෙද. ගිය තැන විනාශයි. 
මම මෙහෙම ලිව්වේ ඔයාලා හැමෝගෙන්ම ඉල්ලීමක් කරන්න. මේ වගේ ස්ථානයකට ගිහාම ටොෆී කොලයක් වත් නොදා ඉන්න උත්සාහ කරන්න. එහෙම කලොත් අපේ අනාගත පරපුරටත් මේ සුන්දර පරිසරය විඳින්න ඉතුරු වෙයි. නැත්නම් මතුදාක අපේ දරුවොම අපට ශාප කරයි.